Het is weer juli, en dat betekent: Tour de France! Hoezo komkommertijd? Uren en uren televisietijd worden gevuld met live beelden, herhalingen, voorbeschouwingen, nabeschouwingen, interviews met renners, kenners (al dan niet zelfbenoemd), alles. Heerlijk. Om ook mijn steentje bij te dragen aan de enorme overvloed aan tourgerelateerde berichten, vandaag een stuk over één van de smaakmakers van het peloton: Peter Sagan!
Peter Sagan, wat een geweldenaar. 24 jaar oud en al 63 professionele overwinningen op zijn conto, waarvan 4 etappe-overwinningen in de Tour. De afgelopen twee jaar nam hij de groene trui mee naar huis, en ook dit jaar lijkt hij een zekerheid voor het puntenklassement. Na acht etappes staat hij al meer dan honderd punten voor op de nummer twee. Dus hoewel Parijs nog ver is, lijkt het reëel om te zeggen dat als Peter Sagan recht op zijn fiets blijft zitten en geen gekke dingen doet, hij die groene trui ook dit jaar zonder problemen naar zijn thuisland Slowakije fietst.
Het enorme aantal overwinningen toont wel aan dat Sagan een veelvraat is. Hij wil alles winnen wat los en vast zit. In de finale van een etappe kan hij zich dan ook vaak niet beheersen: hoewel hij een enorm sterke eindsprint heeft, versnelt hij vaak al eerder. Niet altijd even slim, maar Sagan is nu eenmaal geen behoudende renner. En ook geen behoudend persoon. Hij is een krachtpatser en een patser, is één en al bravoure en brutaliteit op de fiets én daarbuiten. Tijdens de helse editie van Milaan-San Remo in 2013 bijvoorbeeld, waarbij het peloton een deel van het parcours per bus moest afleggen door de vreselijke weersomstandigheden. “Hey... It's nice caffe break during the race Milan- SanRemo...” twitterde Peter Sagan doodleuk vanuit de bus. Met daarbij een vrolijke foto van hemzelf met een stuk taart. Maar net als op de fiets doet hij niet altijd even slimme dingen: veelbesproken is bijvoorbeeld het ‘billenknijpincident’,waarbij Sagan bij de prijsuitreiking van de Ronde van Vlaanderen 2013 doodleuk in de billen van een rondemiss kneep. Een veelvraat, zoals gezegd.
Er zijn inmiddels bijnamen te over voor de branieschopper uit Slowakije. The Terminator was één van de eerste, tijdens de Tour van 2012 verbasterd tot Tourminator. In de Tour van 2013 noemde Sagan zich graag The Hulk, en reed hij rond op een fiets met een afbeelding van de groene spierbundel erop. En dit jaar? Dit jaar heeft hij zich een kapsel à la Hugh Jackman in de rol van Wolverine aangemeten en noemt hij zich zo. Wolverine dus, niet Hugh Jackman. En ook dit jaar is zijn fiets gecustomized: Wolverine’s ogen kijken je dreigend aan vanaf de horizontale framebuis.
Wheelie boy, zo wordt hij ook wel eens genoemd. Eén van de specialiteiten van Sagan is namelijk de wheelie; hij rijdt tot groot vermaak van het publiek graag stukken op enkel zijn achterwiel. Bij de beklimming van de Alpe d’Huez tijdens een touretappe haalde hij dit kunststukje ook uit, en strooide hij onderwijl handkusjes naar het publiek. Uiteindelijk fietste hij zelfs een stukje helemaal zonder handen, enkel op zijn achterwiel. Bij zijn overwinning in Gent-Wevelgem 2013 en de GP Montréal in datzelfde jaar kwam hij met een wheelie de finishlijn over, maar de leukste manier waarop Sagan een overwinning vierde is wat mij betreft de derde etappe van de Tour de France 2012:
Overigens heeft Youtube nog veel meer filmpjes in de aanbieding van een Sagan die trucjes uithaalt. Een favoriet van me is “Sagan parking his bike”, waarin hij zijn fiets even op het dak van een auto zet:
Inclusief vette knipoog aan het eind. Ja, ik ben Sagan-fan. En ik heb hem met stip op één in mijn Tourtotoploeg gezet en daarbij verheug ik me op wat gekke juichtaferelen, dus hopelijk fietst hij nog één of meer etappezeges bij elkaar deze Tour!
Update: hoewel een etappezege nog altijd op zich laat wachten, heeft Sagan al wel weer de trukendoos opengetrokken deze Tour:
It might look like an easy day today:) Its not always as it seems #letour pic.twitter.com/1NqONbsbvn
— Peter Sagan (@petosagan) July 14, 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten